برای جنگ غزه

.

 شخص من منکر این نیستم که گروههای ضد جنگ با   برپایی اعتراضات نمایشی و سر دادن کلی گویی های بی خطر !! بر روی نظر افکار عمومی اثر می گذارند. ولی می خواهم بگویم این اثر گذاری چقدر است . به نظر من ساختن آرامگاه های مجلل و یادبودهای آنچنانی برای قربانیان جنگ و یا سر و صدا های تلوزیونی و حتی تفسیر اخبارجنگ ـ تعداد کشته شدگان در جنگ را  کم نمی کند . شاید بهترین یا بدترین تاثیر این عمل به ظاهر انسانی این است که حساسیت مردم جهان را نسبت به توحش و افسار گسیختگی تعدادی گانگستر زیر چتر رژیم اسرائیل و ... کمتر می کند و مایه تسکین وحشت آنان از جنگ می گردد

در حالیکه باید رفت سراغ ریشه دردسر ـ یعنی نظام سرمایه داری . آن مناسبات و آن روابطی که ما هر روز در همین خراب شده در همین مملکت هم بطور عقب مانده اما در حال رشد ـ با آن سر و کار  داریم . می خواهم بگویم عارضه سرطانی نظام سرمایه داری این نیست که «تنها برخی اوقات» بخشی از منابع خود را برای تولید سلاحهای مرگبار  خرج می کند ـ یا بعضی اوقات به برخی شرکتها مجال می دهد با تبلیغات فریبنده  ـ کالاهای بنجل خود را آب کنند و یا (گاه) زندگی آدمها را ( با همان درآمد ملی و پولهای مردم )در سرگرمیهای تحمیقی ـ مذهب و فرهنگ منحط غرقه سازند . بلکه عارضه سرطانی این نظام مبتذل که همانند سدی در مقابل پیشرفت بشریت قد علم کرده (چه در کشورهایی که گرفتار عقب ماندگی و اسلام سیاسی هستند و چه آنان که گرفتار سرمایه داری پیشرفته غرب هستند) آن است که همه این مواردی که بخشی از آن را اینجا گفتم  نه تنها زود گذر و مقطعی و گهگاه نیست بلکه ماهیت و رکن هستی این مناسبات به شمار می رود .

***

و اما در جواب  برخی لیبرال های که در خواب خرگوشی غنوده اند می بایست گفت تداوم وضعیتی که شما خواهان آن هستید در حالی که این گونه وانمود کرده اید حضور مردم جوامع این منطقه از جهان  برای به دست گیری سرنوشت خود امکان پذیر نیست، هر گونه تلاش برای آزادی و برابری را عقیم گذاشته است، آیا فکر می کنید با قرار گرفتن دردو طرف جبهه ای که شبانه روز از طریق رسانه های خود، به گوش مردم جهان می خوانند که تمامی مردم غزه، هواداران( این میوه بی خاصیت پیوند لیبرالیسم و اسلام سیاسی) یعنی حزب الله لبنان اند وحماقت آلود دستها را به نشانه تایید بالا می برید، مهری بر آموزه عقب مانده ای چون پایان تاریخ کوفته اید؟!! نه واقعیت برای ما روشن است، نه تنها هیچ وحدتی میان آزادی و برابری و یا اصول دموکراتیک، با لیبرالیسم و وطن پرستی و مذهب  وجود ندارد بلکه اساسا تاکید بر تفاوت های ملی و نژادی و اجتماعی  با رنگ و لعاب اقتصاد لیبرالی عارضه های آموزش پوسیده ای است که در برابر طرز تلقی انسانی دفاع انسان در مقابل سرمایه قد علم کرده است. صحبت من و امثال من روشن است نسخه های سیاسی و افتصادی اسلام سیاسی در منطقه و همینطور دموکراسی آمریکایی با تمامی زرق و برقش نمی تواند جوابگوی دنیای امروز و مشخصا موطن انواع و اقسام عقب ماندگی ها یعنی خاور میانه باشد.

  ما ابدا نباید در تقسیم بندی ای که بوش و خامنه ای و  امثال آنها برای ما تعیین کرده اند  قرار بگیریم ( یعنی آمریکا و طرفداران این نظام جهانی و طرف دیگر، تروریستها ) باید بگوییم طرف دیگری هم هست و آن مردم هستند . جریانی که خواهان  یک زندگی انسانی بدور از جنگ و خونریزی  است، خواهان متلاشی کردن این روابط و مناسبات اجتماعی و خواستار نفی طبقات هستند . جریانی که در دعوای بین کار و سرمایه طرف نیروی کار را خواهد گرفت . جریانی که خواهان توزیع عادلانه درآمد و ثروت است و در این راه می کوشد . جریانی که با امپریالیسم  و غلبه سیاسی کشورهای سرمایه داری صنعتی بر کشورهای جهان سوم  مخالف است  و  در نهایت خود را برای براندازی این نظام متشکل می کند.